Who is Who

O Γρηγόρης Κοντοστάθης (Konto) είναι ένας 19 χρονος πρωταθλητής Ελλάδος! Είναι ένα από τα παιδιά του Εθνικού που μας κάνουν περήφανους αλλά και ένα παιδί με πολύ μέλλον! Εμείς τον συναντήσαμε λίγο πριν τον μεγάλο αγώνα του Εθνικού με την  Kommunalnik Grodno και μας μίλησε για όλα!


Από πότε ξεκίνησες τον αθλητισμό και πως κατέληξες στο βολλεϋ?

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν μέσα στο στάδιο του στίβου λόγω της δουλειάς του πατέρα μου, οπότε ξεκίνησα να ασχολούμε με τον στίβο και με το άθλημα του άλμα εις ύψος. Αργότερα στα 14 μου είχα έναν σοβαρό τραυματισμό στον αυχένα λόγω της ποιότητας των στρωμάτων προσγείωσης και έτσι έπρεπε να βρω κάποιο άλλο άθλημα να ασχοληθώ, τότε ο Γιώργος Τεκτονίδης μου είπε να ασχοληθώ με το βόλλεϋ και να πάω στα τμήματα ανάπτυξης του Εθνικού που είχε ο Δημήτρης Τσουλκανάκης.

Τι θέση παίζεις στην ομάδα;

Στην ομάδα παίζω λίμπερο. Λίμπερο στο βόλλεϋ ειναι ο παίκτης που παίζει μόνο στις πίσω θέσεις και παίρνει το μεγαλύτερο βάρος σε άμυνα και υποδοχή. Ξεχωρίζει επειδή φοράει διαφορετική φανέλα από τους συμπαίκτες του.

Πώς επηρέασε το γεγονός ότι ο πατέρας σου ασχολείται με τον αθλητισμό στην πορεία σου και την εξέλιξή σου στον αθλητισμό;

Σίγουρα έπαιξε καθοριστικό ρόλο όχι μόνο στο να ασχοληθώ με τον αθλητισμό αλλά και να με κρατήσει μέσα στον χώρο σε πολλές φάσεις της ζωής μου. Γιατί σαν έφηβος έρχονται μέρες που θες να τα παρατήσεις όλα λόγω κάποιας αποτυχίας ή κάποιου τραυματισμού ή παίρνουν τα μυαλά σου αέρα λόγω κάποιας επιτυχίας. Επίσεις έχει αφιερώσει αμέτρητες .ωρες στην βελτίωση της φυσικής μου κατάστασης ή στο πρόγραμμα ενδυνάμωσης και τον ευχαριστώ γι' αυτό!

Έχεις στερηθεί πράγματα λόγω του αθλητισμού;

Σίγουρα κάθε τι που κάνουμε στην ζωή μας έχει και κάποιες συνέπειες άλλες φορές καλές 'αλλες φορές κακές . 'Οπως δηλαδή αν θες να εισαι επαγγελματίας αθλητής και απαιτείς απο τον εαυτό σου να είσαι σε καλό επίπεδο δεν μπορείς να βγαίνεις κάθε μέρα και να ξενυχτάς γιατό αυτό επηρεάζει απόλυτα την απόδοση σου και όλα αυτά φαίνονται μεέσα στο γήπεδο.

Τι πιστεύεις ότι προσφέρει ο αθλητισμός στον άνθρωπο;

Ο αθλητισμός προσφέρει αμέτρητα πράγματα στον άνθρωπο και όλα είναι θετικά!  Από μικρό σε κάνει κοινωνικό και σου μαθαίνει να σέβεσαι  τον αντίπαλο και τους συμπαίκτες σου.  Αυτό το σφίξιμο που νιώθεις πριν τα μεγάλα ματς,  την ευτυχία στις επιτυχίες, την αδρεναλίνη μέσα στο παιχνίδι, αλλά και η λύπη και η απογοήτευση στις ήττες και στις αποτυχίες δεν συγκρίνετε με τίποτα! Γιατί κακά τα ψέματα ο αθλητισμός έχει 1 χαρά και 10 λύπες!

Ποια είναι η γνώμη σου για τα αναβολικά;

Καλώς ή κακώς ο αθλητισμός έχει φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο από πολλές απόψεις, πλέον πίσω από κάθε αθλητή κρύβονται πάρα πολλά, οικονομικά συμφέροντα και εταιρίες κολοσσοί και σε ορισμένες περιπτώσεις όπως όταν μιλάμε για Ολυμπιακούς Αγώνες η δόξα σε περίπτωση μεταλλείου είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να την συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Στο δικό μας άθλημα ευτυχώς οι περιπτώσεις ειναι ελάχιστες . Εγώ προσωπικά δεν θα έπαιρνα γιατί οι συνέπειες στην υγεία ειναι μη αναστρέψιμες και ξεφεύγεις απο το ευ αγωνίζεσθαι.
 
Σου έχει γίνει πρόταση να φύγεις για εξωτερικό;

Όχι ποτέ δεν υπήρξε τέτοιου είδους πρόταση.


Ποια είναι η πορεία του Εθνικού  σε τι θέση βρισκόμαστε και πόσο κοντά είμαστε στην κατάκτηση ένος ακόμα τίτλου.

Ο Εθνικός μετά από 9 αγωνιστικές βρίσκεται στην 1η θέση της βαθμολογίας. Το πρωτάθλημα έχει πάρα πολύ δρομο και οι ομάδες είναι πολύ κοντά σε επίπεδο η μια από την άλλη. Εγώ θέλω να τερματίσουμε όσο το δυνατόν σε καλύτερη θεση στην κανονική διάρκεια και μετα τα play offs είναι ένα διαφορετικο πρωτάθλημα. Ας δούμε το κοντινό μέλλον όμως ότι εχουμε περάσει στην 4αδα του League Cup οπου θα το φιλοξενίσουμε στην Αλεξανδρούπολη, και πιστεύω θα είμαστε στον τελικό!

Πως νιώθεις όταν μπαίνεις στο γήπεδο και είναι κατάμεστο από φίλους και οπαδούς του Εθνικού;

Το βόλλεϋ είναι το καμάρι αυτής της πόλης,  χωρίς βέβαια να θέλω να υποβαθμίσω κάποιο άλλο άθλημα της Αλεξανδρούπολης, η ανταπόκριση του κ'οσμου όλα αυτά τα χρόνια είναι φοβερή αφού έχουμε μια από τις πιο καυτές έδρες της Ελλάδας. Είναι πολύ όμορφο να παίζεις σε γεμάτο γήπεδο γιατό ο κόσμος σου δίνει απίστευτη ώθηση.  Στην Αλεξανδρούπολη δεν έχουμε απλά φιλάθλους που έρχονται  να γεμίσουν το γήπεδο, η πόλη μας έχει ανθρώπους που ξέρουν το άθλημα, που έρχονται να δουν και αυτό είναι πολύ θετικό. Κύριος λόγος είναι ότι η ομάδα αποτελείται κύριως από  Εβρίτες οπότε ο κόσμος ουσιαστικά βλέπει τα δικά του παιδιά.


Σκέφτεσαι το volley βιοποριστικά;

Αυτήν την στιγμή ειμαι φοιτητής οπότε ουσιαστικά το μόνο εισόδημα προέρχεται από την ομάδα. Σίγουρα η κρίση εχει επηρεάσει και το δικό μας άθλημα και αυτό συμπεριλαμβάνει πολλές περικοπές. Πιστεύω μόνο ο χρόνος θα δείξει!

Ποια είναι η σχέση σου με το beach volley, έχεις την απαραίτητη στήριξη από την Ομοσπονδία ;

Το beach volley είναι ένα άθλημα που ξεκίνησα απλά για να μην μένω άπραγος το καλοκαίρι, το αγάπησα και απο τον δεύτερο κιόλας χρόνο και αρχισαν να έρχονται επιτυχίες όπως οι 2 δεύτερες θέσεις και μια 1 πρώτη στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Εφήβων.  Αλλά σαν μεγαλύτερες επιτυχίες θεωρώ το χάλκινο μετάλλιο στο Βαλκανικό πρωτάθλημα κάτω των 20 και την 9η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανάμεσα σε 32 ομάδες, με τον συμπαίκτη μου Γιάννη Καβαρατζή.
Η μεγαλύτερη στήριξη ήταν από τους γονείς μας και απο τους χορηγούς μας τους οποίους τους ευχαριστώ και θα ήθελα συνεργασία και του χρόνου!  Είμαστε η Εθνική ομάδα Εφήβων και Εθνικός σχεδιαμός στους άνδρες. Φέτος αποφασίσαμε να μην παίξουμε μαζί  μετά απο μια επιτυχημένη 3ετη πορεία και τον ευχαριστώ για όλα όσα περάσαμε μαζί που δεν είναι λίγα.
Εγώ προσωπικά δεν είμαι ευχαριστημένος από την στήριξη της Ομοσπονδίας καθΏς μας χρωστάνε αρκετά χρήματα και το συμβόλαιο που υπογράψαμε έχει μόνο δεσμεύσεις και ουσιαστικά καμιά παροχή . Για αυτό και εγώ φέτος πήρα την απόφαση να αποχωρήσω απο τον Εθνικό σχεδιασμό και να πορευτώ με καινούριο συμπαίκτη τον Κώστα Δαλακούρα.


Ποια είναι η ομορφότερη στιγμή που έχεις ζήσει μέχρι σήμερα ως αθλητής;

Ως αθλητής του βόλλευ ήταν όταν γίναμε πρωταθλητές Ελλάδος στους Έφηβους για 3η συνεχόμενη φορά  πέρισυ τον Μάρτιο, Σαν χθες θυμάμαι με τον Γιάννη Καβαρατζή να κυλιόμαστε στην άμμο και να φωνάζουμε σαν μικρά παιδιά.

Εκτός από τον αθλητισμό έχεις και άλλα ενδιαφέροντα;

Σαν χόμπι έχω το ψάρεμα με το οποίο και είμαι άρρωστος!


Πόσα τατουάζ έχεις; Και αν σημαίνουν κάτι για σένα;

Μέχρι στιγμής εχω 3 και με τον Νίκο Κατσούλη έχουμε αρχίσει το 4ο το οποίο θα είναι και το μεγαλύτερο! Το 1ο μου ήταν μια Μεξικάνα η οποία δεν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο αλλα ήταν πολύ ωραίο σχέδιο και δεν μπορουσα να της αντισταθώ (χαχα). Μετά (εφοσον κανένας δεν μένει ποτέ στο 1ο) έκανα μια Γιαπωνέζικη μάσκα η οποία συμβολίζει την ψυχή μιας γυναίκας που έχει γίνει δαίμονας απο την ζήλια της . Συνέχισα με Γιαπωνέζικα ταττού και πιο συγκεκριμένα με ένα φίδι που συμβολίζει σοφία και επούλωση, τωρα πλέον φτιάχνουμε ένα μεγάλο Γιαπωνέζικο δράκο ο οποίος συμβολίζει την ωμή δύναμη. Εν συντομία θεωρώ τα ταττού πιο πολύ σαν τρόπο για να διακοσμώ το σώμα μου.

Πώς βλέπεις τον εαυτό σου στο μέλλον;

Σίγουρα θα κάτσω άλλα 3 χρόνια στον Εθνικό που είναι και ο χρόνος που έχω υπογράψει και μέχρι να πάρω το πτυχίο μου. Μετά τα βλέπω όλα ανοιχτά, είναι πολύ νωρίς για τέτοιου είδους σκέψεις. Μόνο ο χρόνος θα δείξει!