Who is Who

Ποιος είναι ο Άκης Χαραλαμπίδης και γιατί είναι ξεχωριστός;

Είναι ο Προπονητής της γυναικείας ομάδας των «Κυκλώπων» στην Αλεξανδρούπολη, έχοντας στο ενεργητικό του ούτε 1 ούτε 2, αλλά 20 χρόνια ενασχόλησης με το Χάντμπολ!

Ο Άκης είναι 32 ετών, κι έχει σπουδάσει στα ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης. Ο έρωτάς του για το χάντμπολ, ξεκίνησε από το Δημοτικό Σχολείο, ενώ με την προπονητική «τέχνη» ασχολέιται τα τελευταία 5 χρόνια, καταφέρνοντας να φέρει την ομάδα του στην πρώτη κατηγορία.

Και ενώ ο σχεδιασμός για τη νέα αγωνιστική περίοδο έχει αρχίσει, ο έμπειρος πια παίκτης αλλά και προπονητής, μας μιλάει για τη νέα σεζόν, τις επιτυχίες του μέχρι στιγμής, αλλά και τι είναι αυτό που κάνει έναν αθλητή ξεχωριστό.

Πως και αποφάσισες να ασχοληθείς με την προπονητική και να μην συνεχίσεις ως παίκτης;

Υπάρχει ένας κανονισμός εδώ και μερικά χρόνια που λέει ότι για να είσαι προπονητής δεν πρέπει να είσαι παίκτης, δεν πρέπει να έχεις άλλη ιδιότητα. Οπότε δεν θα παίξω φέτος, είναι η 1^η χρονιά, τσούζει λίγο αυτό!

Τι προσδοκίες έχεις για τη νέα σεζόν;

Θα προσπαθήσουμε να σωθούμε, και να ανταπεξέλθουμε γενικά. Και αν μπορέσουμε να σωθούμε, από εκεί και μετά θα δείξει!

Πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις; Με το έμψυχο δυναμικό που διαθέτει η ομάδα;

Έχουμε δύο ομάδες, τρεις, που μπορούμε να παλέψουμε πιστεύω. Είμαστε όμως δύσκολα. Μπορούσαμε να κάνουμε μεταγραφές, να πάρουμε και ξένες παίχτριες, αλλά δεν είχαμε τα χρήματα. Αποφασίσαμε να βγει η χρονιά παρά να πάμε μέχρι τα μέσα και να κάνουμε μεταγραφές. Όταν με ρώτησαν εγώ προσωπικά ήθελα να πάω με τις παίχτριες που έχω γιατί αυτές ανέβασαν την ομάδα, και χωρίς να πληρώνονται. Το κάνουν γιατί το αγαπάνε.

Δεν σκέφτηκες ποτέ να μείνεις στη Θεσσαλονίκη ή να πας κάπου αλλού σε μεγάλη ομάδα; Γιατί επέστρεψες πίσω;

Το σκέφτηκα να μείνω στη Θεσσαλονίκη, αλλά έπρεπε να γυρίσω να κάνω το φανταρικό μου, και βρήκα δουλειά εδώ ως γυμναστής.

Τώρα κάνεις και κάτι άλλο παράλληλα;

Η αλήθεια είναι ότι εκτός από το γυναικείο, έχω άλλα 2 τμήματα ηλικιακά στους Κύκλωπες και άλλα 3 στον Αστέρα Αλεξανδρούπολης που είναι η άλλη ομάδα της πόλης, η οποία είναι και δικιά μου. Την έχουμε μισή-μισή με έναν άλλο προπονητή. Οπότε από το μεσημέρι και μετά μέχρι το βράδυ είμαι στα γήπεδα.

Α ώστε έχεις και δικιά σου ομάδα! Και για ποια ομάδα χτυπάει η καρδιά σου πιο δυνατά;

Κοίτα, και για τις δύο. Όταν έχεις να κάνεις με παιδιά, τα παιδιά θέλουν αμέριστη προσοχή και στις γυναίκες έχουμε ηλικιακά μέσο όρο και παίχτριες πολύ μικρές, έχουμε και κορίτσια 16 χρονών.

Πως κρίνεις το επίπεδο του αθλήματος στην Ελλάδα;

Σε σχέση με την Ευρώπη είμαστε ακόμη αρκετά πίσω. Νομίζω ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε βελτιωθεί αρκετά, προσπαθούμε να φτάσουμε σε κάποια στάνταρ, έχει βελτιωθεί η κατάσταση, αλλά είμαστε πολύ πίσω.

Στο μέλλον που τον βλέπεις τον εαυτό σου;

Θα ήθελα να ασχοληθώ εντατικά με την προπονητική, πιο επαγγελματικά, και ό,τι φέρει! Ασχολούμαστε και με το beach χαντμπολ, που είμαστε σε καλύτερο επίπεδο, αφού η εθνική ομάδα πήρε το Παγκόσμιο, και φέτος η ομάδα μας εδώ της Αλεξανδρούπολης πήραμε 4^η φορά το πρωτάθλημα Ελλάδας και θα πάμε τώρα στην Κατάνια 1-4 Νοεμβρίου στο πανευρωπαϊκό συλλόγων.

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή αυτής της 20ετίας που ασχολείσαι με το χαντμπολ; Και επαγγελματικά, αλλά και προσωπικά. Τι σκέφτεσαι δηλαδή και σου δίνει κίνητρο για να συνεχίσεις;

Προσωπικά θεωρώ ήταν η συμμετοχή στους Μεσογειακούς Αγώνες της Πεσκάρα το 2015 με την Εθνική Ομάδα του Beach Χαντμπολ σαν παίκτης. Πιστεύω δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και μεγαλύτερη τιμή από το εθνόσημο.

Σκοπεύεις να μείνεις και την επόμενη σεζόν στους Κύκλωπες; Τι είναι αυτό που σε «δένει» με την ομάδα;

Αν όλα πάνε καλά και είμαι στην πόλη, και δεν τύχει κάτι απρόοπτο, ναι εννοείται. Γενικά το να δουλεύεις με παιδιά, και να τα βλέπεις να μεγαλώνουν και να εξελίσσονται σαν χαρακτήρες και σαν άνθρωποι, είναι πολύ  μεγάλη ικανοποίηση. Δηλαδή φέτος τελείωσαν κάποια παιδιά που τα είχα από τα 14 και τώρα πηγαίνουν να σπουδάσουν. Είναι πολύ μεγάλη χαρά για μένα που ήμουν παρών σε όλη αυτή τη διαδρομή και κρατάμε ακόμη σχέσεις και εκτός γηπέδων και έχουν πάρει μεταγραφή στον ΠΑΟΚ.

Τι θεωρείς πως εσύ μπορείς να προσφέρεις παραπάνω στο να ανέβει αυτή η ομάδα;

Η μεγαλύτερη συνεισφορά πιστεύω ενός προπονητή σε μια πόλη που είναι αποκομμένη από τα μεγάλα κέντρα, είναι το να βοηθήσει να βγουν αθλητές.

Τις περίμενες όλες αυτές τις επιτυχίες που είχες μέχρι στιγμής στη ζωή σου;

Δεν ξεκίνησα μια μέρα και είπα «θέλω να παίζω στην εθνική ομάδα». Έγινε μέσα από πολλή δουλειά και κόπο. Θεωρώ ότι η δουλειά που έχουμε κάνει και συνολικά σαν ομάδα οι συμπαίκτες μου και εγώ, απέφερε αυτούς τους καρπούς, γιατί ξεκινήσαμε από το μηδέν για να φτάσουμε στην κορυφή. Και προπονητικά, μου αρέσει πάρα πολύ, ασχολούμαι εντατικά και θεωρώ όποιος ασχολείται και δουλεύει, κάποια στιγμή θα τα καταφέρει στη ζωή του.

Φωτ.: Αντώνης Μαργαρίτης