Ό,τι "παίζει"!

Απ’ τα Χριστούγεννα μετρούσες αντίστροφα τις μέρες για το καλοκαίρι και σήμερα ξυπνάς και τι να δεις; 31 Αυγούστου, η τελευταία μέρα του καλοκαιριού! Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, η ίδια μικρή, τραγική ιστορία. Είναι η μέρα που ξαφνικά σκέφτεσαι ότι θ’ αρχίσουν τα σχολεία, θα σταματήσουν οι βόλτες, οι ποτάρες, οι βουτιές… και θα ‘ρθουν ξανά κρύα, χιόνια, παγωνιές. Αχ! τί τραβάς κι εσύ καημένε μου Εβρίτη. Αυτή η δίνη του μυαλού σου, χρωματίζεται μόνο όταν περνάν από μπροστά σου νοσταλγικά οι όμορφες στιγμές που στιγμάτισαν τις φετινές καλοκαιρινές σου διακοπές… πού αλλού; Στον Έβρο! Για δες λοιπόν έξι στιγμές που χρωμάτισαν τη δίνη άλλων, ομοίων σου…

TRUE STORY #1

Έχεις αράξει το κορμάκι σου στο YASU και περιμένεις να ‘ρθει η μπυρίτσα που παρήγγειλες. Μόλις έχεις αλείψει το λάδι μαυρίσματος, με δείκτη προστασίας 30’ παρακαλώ, γιατί φοβάσαι και λίγο, μην καείς και ψάχνεις για γιαουρτάκι το βράδυ. Τότε λοιπόν είναι που ακούγεται η γνωστή σε όλους φωνούλα: «τζίτζιλι μίτζιλι τσάγκαρα μάγκαρα, ντρίν ντρίν» και εμφανίζεται ο τύπος- παντοπωλείο με τα γυαλιά, τα μανταλάκια, τα καπέλα, κι απ’ το μυαλό σου περνάν τρεις σκέψεις! Πρώτον, σε ποια γλώσσα τα λέει; Δεύτερον, εσύ ρε φίλε που περπατάς ξυπόλυτος, δεν καίγεται η πατουσίτσα σου; Μόνο εγώ χοροπηδάω με styl μέχρι να φτάσω στη θάλασσα; Και τρίτον, ο άλλος με τα donuts γιατί δεν περνάει φέτος;

TRUE STORY #2

Το παίζεις λίγο χίπης και έχεις πάει για ελεύθερο camping στη Σαμοθράκη, alternative holidays και τρίχες κατσαρές. Πες καλύτερα ότι φέτος δεν εγκρίθηκαν τα δελτία κοινωνικού τουρισμού της γιαγιάς σου για να πας σε καμιά Μύκονο και άσε τα μασάλια. ANYWAY!

Κάνεις ότοστόπ για να πας απ’ το camping στα Θέρμα, να πάρεις καμιά κρέπα γιατί έχεις ψοφήσει από την πείνα (Όλη μέρα, ανέβα - κατέβα τις βάθρες λογικό είναι). Φτάνεις στην κρεπερί, κάνεις στην άκρη δυο τρεις τζιβάτους, βλέπεις ουρά, θα περιμένω λες. Και περιμένεις, και περιμένεις, και περιμένεις. Φτάνει η σειρά σου. Τόση ώρα που περίμενες, ξέχασες τι ήθελες να παραγγείλεις. Τι φάση όλοι σ’ αυτό το νησί; Ακόμη και η γιατρίνα που ήρθε να κάνει το αγροτικό της πάει σε slow motion. Ρωτάς κάποιον που είναι η γριά βάθρα την Κυριακή και σου απαντάει τη Δευτέρα…

TRUE STORY #3

Είσαι αγόρι γύρω στα δεκαπέντε και ετοιμάζεσαι για το ραντεβού σου με την συνομήλικη Αθηναία, που ήρθε να κάνει διακοπές στην γιαγιά και τον παππού. Φοράς το φούξ πόλο μπλουζάκι, που πήρες απ’ το Edirne (πριν το πραξικόπημα) κι έχεις σηκώσει τέρμα το γιακά. Απ’ την πολύ κολόνια, δεν μπορεί να σταθεί άνθρωπος δίπλα σου. Καβαλάς το καγκούρικο, βελτιωμένο, χωρίς καθρέφτες και με τρύπια εξάτμιση μηχανάκι σου και μαρσάρεις για το σπίτι της. Κατεβαίνει. Τη βλέπεις…. και παθαίνεις. Την πας στο κοντινότερο παρκάκι και ξεκινάς να της μιλάς για μουσική, αθλητικά, για το πόσο φοβεροκαταπληκτικός τύπος είσαι και τέτοια. Έρχεστε λίγο πιο κοντά. Πας να την αγκαλιάσεις, πετάγεται σαν τρελή γιατί την τσιμπήσανε παράλληλα τρία κουνούπια. Το προσπερνάς… Πας να της δώσεις ένα φιλάκι στο μάγουλο, τσιρίζει γιατί έπεσε πάνω της μια κάμπια( λαϊκιστή μπλούντα) Πριν την τρίτη προσπάθεια, δεν αντέχεις… έχεις βγάλει το στρατιωτικό κουνουπέλαιο, έχεις ανάψει φιδάκι και ψάχνεις μια ταμπλέτα να της δώσεις για το σπίτι. «Δραστικά μέτρα εξολόθρευσης ανεπιθύμητων παρασίτων, κουκλίτσα μου» λες και συνεχίζεις απτόητος το έργο σου.

TRUE STORY #4

Είσαι βορειοεβρίτης κι έχεις πάρει σβάρνα τα πανηγύρια, που ήταν εδώ που τα λέμε, πολύ της μόδας φέτος. Δευτέρα-Αμπελάκια, Τρίτη- Ασημένιο, Τετάρτη- Σοφικό. Για κάνε λίγο έναν mini απολογισμό. Ποιοι είναι οι πέντε τύποι που δεν θα ξεχάσεις ποτε;

Νο 1: Ο τύπος που γουστάρει να σέρνει πρώτος όόόλους τους χορούς, να κάνει παραγγελιές και να σπάει τα νεύρα όλων των υπολοίπων.

Νο2: Ο Γερμανός θείος, που σκάει μύτη με άσπρη κάλτσα μέχρι το γόνατο και πέδιλο, πίνει μπύρες και χοροπηδάει σαν το κατσίκι στη μπαϊντούσκα.

Νο 3: Ο τύπος με το κλασικό μπαχτσεβανίσιο ημιμαύρισμα που φόρεσε απόψε κόκκινη αμάνικη μπλούζα και περιμένει πως και πώς να παίξει η ορχήστρα καρσιλαμά, για να τον χορέψει τσιφτετέλι.

Νο4i: Ο τύπος που περιμένει όλο το βράδυ να αρχίσει το λαϊκό πρόγραμμα, για να σηκωθεί να χορέψει.

Νο4ii: Ο τύπος που βαριέται το λαϊκό πρόγραμμα, όσο και την κλήρωση των λαχείων και περιμένει να τελειώσει, για να χορέψει το απολαυστικό γαιτάνι της λύτρωσης.

TRUE STORY #5

Είναι μεσημέρι! Βαριέσαι να περιμένεις να πάει 16:00 για να ξεκινήσει το «Θα βρεις το δάσκαλο σου» και λες να βγεις μια βόλτα, να πιάσεις κανένα pocemon. Περπατάς, περπατάς… Τί να δεις;;;; Ο μπούλμπασαρ μέσα στο μανάβικο του κυρ Τάκη. «δεν βαριέσαι» σκέφτεσαι και μπαίνεις. Σε κοιτάζει ο μανάβης, τον κοιτάζεις κι εσύ. Ντρέπεσαι λιγάκι και αποφασίζεις, αφού πιάσεις τον μπούλμπασαρ, να πάρεις λίγα αχλάδια για να κάνεις κανένα smoothie το βράδυ. Ζητάς μισό κιλό. Δεν έχει. Σε ρωτάει, «τι θα τα καμ’ς πιδί μ’ αυτά;»- «smoothie» -«ζμούδι; κι πώς θα βγει του ζμούδι απ΄ τ’ αχλάδια βρε πιδί μ’ πάρε καλύτερα ένα καρπούζ’ να του φας μι τυρί» FAILLLLLLLL…..!!!!! Αυτό είναι χειρότερο κι απ’ τον ξάδερφο σου, που τρώει σαλάμι με μερέντα.

TRUE STORY #6

Κυριακή βραδάκι τώρα… Από νωρίς είχες πάει Δίκελλα και πλατσούριζες με τις ώρες εκεί που σκάει το κύμα. Σ΄ έχει κόψει η θάλασσα, είσαi... κομμάτια. Δεν το βάζεις όμως κάτω. Λες, «θα κοιμηθώ καμιά ωρίτσα και μετά θα πάρω το μωρό, να πάμε N.O.A café //Yacht club, έχει παρτάρα σήμερα» . Το πρώτο εικοσάλεπτο δεν μπορείς να κοιμηθείς γιατί μια @#$&@@* μύγα έχει ξεγελάσει την έξυπνη σήτα σου και τριγυρίζει πάνω απ’ το κεφάλι σου. Και την υπόλοιπη ώρα…. Ε! πώς γίνεται ρε φίλε να περάσει κάτω από το σπίτι σου φωνάζοντας και ο τύπος με το κόκκινο αγροτικό που πουλάει πλαστικές καρέκλες και ο τύπος με το πράσινο αγροτικό που πουλάει πεπόνια και ο τύπος με το μπλε αγροτικό που πουλάει ντομάτες, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ…

Αυτά κι άλλα πολλά συνέβησαν φέτος το καλοκαίρι στον εξωτικό μας Έβρο. Είδατε τον εαυτό σας μέσα σε κάποια από τις παραπάνω mini ιστορίες; Αν όχι, γράψτε κι εσείς τη δική σας. Πλάκα θα έχει…

Ααα… κι όποιος θέλει να ευχηθεί καλό χειμώνα από τώρα, να προσέχει γιατί κυκλοφορούν και τύποι που είναι διατεθημένοι να του φορέσουν μπουφάν και να τον βάλουν να κυκλοφορεί έτσι, με 30 βαθμούς. ;)